Szkoła latania

"Życie osiemnastoletniej Kaśki zmienia się o 360 stopni, gdy pewnego dnia zdaje sobie sprawę, że musi schudnąć. Kiedy po wielu perturbacjach trafia w ręce ekscentrycznej specjalistki od odchudzania, zaczyna się nowy, znacznie lżejszy i szczęśliwszy rozdział w jej życiu."

***

Tytuł: Szkoła latania

Autor: Sylwia Trojanowska

Wydawnictwo: Videograf

Liczba stron: 286

ISBN: 978-83-7835-409-3

***

Ledwo co skończyłam czytać i stwierdziłam, że biorę się za recenzję od razu, że to nie może czekać. Zaschło mi w ustach z emocji. Nie często tak mi się dzieje. Ale przechodząc najpierw do bardziej rzeczowych aspektów :) .

Pani Sylwia Trojanowska jest kobietą wielu talentów - pisarką, coachem i trenerem biznesu. Przejawia słabość do swojego miasta - Szczecina, a także do Włoch, aktywnego wypoczynku i muzyki filmowej. Wiele z tych aspektów jest także odzwierciedlone w fabule powieści. Książka nie jest opasłym tomiszczem z jakim niekiedy przychodzi nam się zmierzyć (choć ja lubię książki każdej grubości) i jeśli chodzi tu o grubość... To wręcz żartobliwie podchodząc do treści, dość obszerny i gruby materiał został zawarty w dietetycznej ilości stron. Tę książkę po prostu się pochłania! Sama okładka jest dość subtelna i uważam, że w dobry sposób skomponowana z zawartością powieści.

Naszą główną bohaterką jest Kaśka Laska, której nazwisko okazuje się być wyjątkowo przewrotnym. Nastolatka, jak i przeważająca część jej rodziny jest osobą otyłą. Po jednej z bardzo sutych kolacji w gronie krewnych, gdzie we znaki Kaśce daje się jej ciotka Matylda, w dziewczynie coś pęka. Postanawia zmienić dużo w swoim życiu i przy pomocy matki - wykluczonego z rodziny chudzielca - rozpoczyna poszukiwania odpowiedniego lekarza. Kiedy wreszcie udaje jej się znaleźć właściwą osobę, w jej życiu zaczynają zachodzić diametralne zmiany.

"Choć nie wiem o tobie jeszcze zbyt wiele, to jestem pewien, że niezwykle dużo nas łączy. Choćby i muzyka filmowa. Naprawdę niewielu moich znajomych rozumie, dlaczego jej słucham, a jeszcze mniej słucha jej w ogóle. A ty? Ty sięgasz po nią z tych samych powodów co ja: bo tworzą się obrazy, bo za każdym razem można dopasować do niej takie słowa, które podpowiada serce, bo akurat ta muzyka daje nieograniczone możliwości dla wyobraźni."

Przedstawienie całego procesu jaki przechodzi osoba otyła w trakcie diety jest niezwykle realistyczne, bowiem zmienia się wtedy nie tylko ciało, ale przede wszystkim psychika. Taki człowiek nabywa pewności siebie, staje się silny i dużo bardziej odporny psychicznie na czynniki negatywne, które do tej pory go "dołowały".

"- Należałoby cię, moja droga Katarzyno, zgłosić do konkursu miss - powiedziała po wypiciu kilku lampek ukochanego chianti, wprawiając mnie w osłupienie. "Ja? Na miss? Jaką miss?". - Te wszystkie chude, zabiedzone, niedożywione szczapy... - Parsknęła z obrzydzeniem. - ...zrozumiałyby, czym jest prawdziwe piękno."

Szkoła latania, jest nazwą grupy terapeutycznej anonimowych grubasów, do której Kaśka zostaje zapisana. Poznaje tam wielu ciekawych ludzi, którzy jako jedyni poza Zośką stają się jej przyjaciółmi. Poznaje tam też Maksa. Maksa, który ciągle przewierca ją wzrokiem z niewiadomych dla Kaśki przyczyn. Za to my później razem z nią dowiadujemy się co jest tego powodem.

"Czasami mówimy, że ktoś jest z innego świata. Ja bym powiedziała, że każdy z nas jest z innego świata, ale wiem też, że mamy w sobie sporo sił i determinacji, aby odnaleźć jakiś most, przejście, które nas połączy na chwilę, na dłużej, czasami na całe życie."

Relacja opisana między nim a Kaśką jest tak realistyczna, napisana w sposób tak życiowy, że nie wiedziałam czy czytam zwierzenia jednej z moich przyjaciółek czy książkę. Tutaj też okazuje się jak bardzo Kaśka jest uparta (jak osioł!) a Maks nieustępliwy. Co z tego wyjdzie? I kim u licha jest długonoga blondyna? Diecie Kaśki przyjdzie się też skonfrontować z całym gronem rodzinnych obżartusów. Czy będzie potrafiła się wybronić? I czy Kaśka będzie w stanie zrozumieć co takiego stało się w przeszłości i ma wpływ na apodyktyczne zachowanie ciotki?

"Wiesz, moje marzenia nigdy się nie spełniały, więc w sumie nie jestem zdziwiona. To, co gdzieś tam sobie wyimaginowałam, rzeczywiście pozostanie w sferze moich pragnień. Żałuję, ale tak po prostu musi być. To moja świadoma decyzja. Pewnie przez jakiś czas będę jeszcze o tym usilnie myślała. Może mi się przyśnisz i wtedy przez chwilę pobędę z jakąś namiastką ciebie? Może... "

Po lekturze "Szkoły latania" jestem na prawdziwym kacu emocjonalnym i chcę czytać więcej! Dobrze, że są jeszcze dwie części oprócz tej, bo te wszystkie emocje które w tym momencie we mnie buzują... No po prostu! Książka jest naprawdę bardzo dobrze napisana i czyta się ją w taki sposób, w jaki je się jeszcze ciepłe, ociekające lukrem pączki. Z dużą dawką humoru, hormonami buzującymi w nowo poznawanych uczuciach młodej kobiety, mocno skomplikowanymi i niełatwymi relacjami rodzinnymi... To prawdziwa emocjonalna uczta!

Mania