"Zofia Wilkońska, wywołując wokół siebie sensację, uzyskuje zainteresowanie i poparcie pewnych grup społecznych. Nie umyka to uwadze polityków, którym zależy na liderach mogących przyciągnąć wyborców. Zofia otrzyma propozycję startu w nadchodzących wyborach parlamentarnych z ramienia Polskiej Partii Emerytów. Czy podejmie wyzwanie, połknie bakcyla kampanijnego oraz co ją spotka w politycznym piekiełku – tego będzie można się dowiedzieć z czwartej części przygód zażywnej staruszki."
***
Tytuł: Konkurenci się pani pozbyli
Autor: Jacek Galiński
Wydawnictwo: W.A.B.
Ilość stron: 336
Data premiery: 24.02.2021
***
Pani Zofia Wilkońska to przeurocza, charakterna emerytka, która już nie jednemu pokazała w poprzednich powieściach z jej przygodami, na co ją stać. Ale... Czy być może stać ją na jeszcze więcej? Tym razem nasza poczciwa, krzepka staruszka zmierzy się z jednym z najtrudniejszych środowisk, z jakim przyszło się jej spotkać - ze środowiskiem politycznym. Kobieta swoją popularnością przykuwa uwagę polityków, którzy przed nadchodzącymi wyborami parlamentarnymi chcą dzięki niej zwiększyć swoje szanse na poparcie ludności. Czy Zofia i polityka to dobre połączenie? Czy Polska zasługuje na tak barwną i mocno manifestującą swoje poglądy i racje postać?
Przeczytałam wcześniejsze losy pani Zofii i muszę przyznać, że jak do tej pory to ta ostatnia zrobiła na mnie najmocniejsze wrażenie. Może nie największe, ale najmocniejsze. Nie jest to aż tak humorystyczna książka jak jej poprzedniczki, ale jest to spowodowane tym, że z tematu polityki w naszym państwie można żartować tylko tragicznie a wszystko, co Zofia mówi o obrazie sceny politycznej w Polsce, niestety jest słuszne. Szanuję autora za to, że ustami tej staruszki powiedział tyle mocnych słów, które niejednemu Polakowi kołaczą się bez przerwy po głowie. Bo czy polska polityka jest w dobrej kondycji? Niestety nie, jest w kondycji tragicznej.
Wkroczenie Wilkońskiej na scenę polityczną jest ukoronowaniem tego, co moglibyśmy jako naród chcieć zrobić. Tyle prawdy i bolesnej realności przelewa się przez karty tej powieści, będąc ubranymi w dobre żarty, że przyznaję iż literacko zostało to skonstruowane jako majstersztyk. Samo zakończenie powieści jest również mocno szokujące - przynajmniej jak dla mnie i uważam, że warto do niego sukcesywnie dobrnąć. Język Jacka Galińskiego, jakim formuuje wszystkie wypowiedzi bohaterów jest dokładnie taki sam jak w poprzednich częściach - ostry, sarkastyczny, żartobliwy i prawie zawsze z ukrytym drugim dnem. Tutaj oprócz tego drugiego dna mam wrażenie iż autor uzewnętrznił swoje myśli nieco bardziej, przedstawiając je czytelnikowi wprost.
Biorąc pod uwagę to co obecnie dzieje się w Polsce, uważam że książka jest niemalże niezbędna do przeczytania dla każdego statystycznego Polaka. Myślę, że przydałaby się taka Pani Zofia na naszej scenie politycznej w rzeczywistości. Może nie konkretnie z wyłącznymi postulatami dla emerytów, ale ten sposób w jaki chce ona egzekwować to czego chce, jest konieczny do wdrożenia przez każdego z nas.
Za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki bardzo dziękuję Wydawnictwu W.A.B.
Mimo zachęcającej recenzji, ja raczej po tę książkę nie sięgnę.
OdpowiedzUsuń